| نویسنده / نویسندگان : | سیدامین مهناپور |
| مترجم : | |
| کلید واژه : | |
| چکیده : | ژانویه امسال رسانه‌های جهان خبری را از قول استیون هاوکینگ نقل کردند مبنی بر اینکه: "سیاه‌چاله‌ها وجود ندارند." در فیزیک سیاه‌چاله‌ها کسی کارکشته‌تر از‌هاوکینگ نیست. پس باید ببینیم معنی این خبر چیست؟ لذا بهتر است به عقب بازگردیم و ببینیم مفهوم سیاهچاله از کجا آغاز شد و چالش‌های وجود داشتن سیاه‌چاله‌ها چیست؟ |
| منابع : |
تعریف سیاهچاله کلاسیک
آلبرت اینشتین در سال 1915 معادلات نسبیت عام را به دست آورد و نگرش ما را نسبت به گرانش دگرگون ساخت. در همان سال‌ها فیزیکدان آلمانی کارل شوراتزشیلد توانست از این معادلات برای تعیین میدان گرانشی بیرون یک جرم کروی استفاده کند. اما نتایج کارش به تولد یک هیولا انجامید. این نتایج پیش‌بینی می‌کردند که اجرام می‌توانند به کلی رمبش کرده و تمام جرمشان در یک "تکینگی" مرکزی فرو ریزد. این تکینگی توسط یک میدان گرانشی احاطه می‌شود که حتی نور هم نمی‌تواند از آن بگریزد. این میدان، مرزی برای نور به دام گرانش افتاده به‌وجود می‌آورد که "افق رویداد" نامیده می‌شود. در واقع افق رویداد سطحی است که جهان ما را از دنیای اسرارآمیز این هیولای سیاه جدا می‌کند. بدین‌ترتیب مفهوم "سیاهچاله کلاسیک" پا گرفت که صرفا معادلات نسبیت عام بر آن حاکم بود. زیرا گرانش تابع نسبیت عام است.
ادامه مطلب ...