نویسنده / نویسندگان : |
حمیدرضا هدایت پناه
|
مترجم : |
|
کلید واژه : |
عمر مردم کشورها ـ هنگکنگ ـ سنگاپور ـ آندورا ـ ایتالیا ـ ژاپن
|
چکیده : |
بر
اساس مطالعات سازمان بهداشت جهانی متوسط جهانی امید به زندگی در حال حاضر
برای مردان 65.7 سال است که این عدد برای بانوان به بیش از 70 سال بالغ
خواهد شد. امید به زندگی یکی از مهمترین شاخصهای آماری است که میتواند
اطلاعات جالبی در زمینه پیشرفته بودن یک کشور در اختیار ما قرار دهد. تنها
با نگاهی به نقشه امید به زندگی در جهان و مقایسه آن با مواردی مانند سطح
درآمد، تحصیلات، امکانات پزشکی و مواردی از این دست خیلی سریع میتوان
روابط معناداری بین موارد ذکر شده و امید به زندگی افراد آن جامعه به دست
آورد. در این مقاله قصد داریم تا شما را با پنج کشوری در جهان که بیشترین
امید به زندگی در آنها وجود دارد، آشنا کنیم و با نگاهی به آهنگ زندگی و
شرایط طبیعی موجود در آنها کشف کنیم که راز طول عمر بلند داشتن در چه
چیزهایی نهفته است.
|
منابع : |
|
هنگکنگ
هنگکنگ احتمالا یکی از بهترین نمونههای تاثیر رشد اقتصادی و فرهنگی در
ارتقا طول عمر و سلامت افراد خواهد بود. این کشور جزیرهای خود مختار است
که تا سالهای میانی دهه 1990 در اجاره بریتانیا بود. جمعیت آن هفت میلیون و
دویست هزار نفر و تراکم جمعیتی باور نکردنی 6500 نفر در هر کیلومتر مربع
دارد. هنگکنگ از رقابتیترین مکانها برای زندگی است. اما مردم این کشور
به صورت متوسط 83.8 سال زندگی میکنند که به وضوح بالاتر از میانگین جهانی
قرار دارد. نکته قابل تامل اینکه مردم چین که دقیقا هم نژاد با هنگکنگیها
هستند، با امید به زندگی برابر با 74 سال تاثیر عوامل اقتصادی بر طول عمر
افراد را به نمایش میگذارند. با درآمد سالانهای برابر با 55380 دلار در
سال، هنگکنگیها همیشه در بین ده کشور با درآمد بالا در جهان به شمار
میآمدهاند. با برخورداری از بهره هوشی برابر با 107 واحد مردم هنگکنگ
باهوشترین مردم جهان نیز به شمار میآیند.
سنگاپور
درست مانند هنگکنگ سنگاپور نیز یک شهر-کشور است که در منطقه جنوب شرق آسیا
واقع شده و علاوه بر برخورداری از عادات غذایی خوب این منطقه مانند سهم
بالای سبزیجات و مواد غذایی دریایی در رژیم خوراکی خود از موهبت ثروت بزرگ
حاصل شده از تجارت گسترده با تمامی نقاط جهان نیز برخوردار است. این شهر
که حالا تبدیل به یکی از ثروتمندترین بنادر دنیا شده در مقایسه با وسعت خود
از ثروت بینظیری برخوردار است و از همین جا است که مسئولان آن میتوانند
سرمایهگذاریهای عظیم خود را بر روی توسعه زیر ساختها، مخصوصا در زمینه
سلامت ارتقا بخشند. با تراکم جمعیتی برابر با 7540 نفر در هر کیلومتر مربع
سنگاپور رتبه سوم را در میان تمامی کشورهای جهان به خود اختصاص میدهد. هر
شهروند سنگاپوری به صورت متوسط از امید به زندگی برابر با 84 سال برخوردار
است که در کنار درآمد سالانه سرانه برابر 64هزار دلار به ازای هر نفر
بالاتر از کشورهایی مانند ایالات متحده و فرانسه و آلمان قرار خواهد گرفت و
سنگاپوریها را به سومین مردم پردرآمد جهان تبدیل میکند.
آندورا
اگر شما هم برای اولین بار است که نام آن را میشنوید، تعجب نکنید، زیرا
این کشور فوقالعاده کوچک که در مرز بین فرانسه و اسپانیا قرار گرفته و با
647 کیلومتر مربع یکصد و نود و یکمین کشور مسطح جهان است. آندروا به لطف
قرارگیری در دل کوهستانهای پیرنه تبدیل به یکی از مهمترین مقاصد گردشگری
مخصوصا برای اسکیبازان شده و در حدود 80 درصد درآمد ناخالص ملی خود را از
این طریق کسب میکند، که در نوع خود یک رکورد به شمار میآید. درست مانند
دو شهر-کشور کوچک دیگر این فهرست، در اینجا هم ثروت فراوانی که از خارج به
داخل کشور سرازیر میشوند، زندگی مرفه و پر زرق و برقی را برای مردم شهر
فراهم آورده که در نهایت با رساندن امید به زندگی آنها به رقم 84.2. سال،
زندگی آرام و به دور دغدغه را برای اکثر مردم آن رقم خواهد زد، آندروا فاقد
ارتش بوده و فرانسه و اسپانیا به صورت مشترک مسئولیت حفاظت از آن را بر
عهده دارند.
ایتالیا
بنابر اعلام سازمان بهداشت جهانی ایتالیاییها با امید به زندگی متوسط 84.6
سال در مقام دوم جهان قرار خواهند گرفت، این عدد برای مردان 82 و برای
زنان ایتالیایی به بیش از 87 سال بالغ خواهد شد. برخلاف نمونههای قبلی
ایتالیا یک کشور نسبتا پهناور است و با جمعیتی برابر با 60 میلیون نفر با
هیچ استانداردی کشور کوچکی به شمار نمیآید، این کشور همچنین سالها است که
با مشکلات مالی جدی دست و پنجه نرم میکند و بر اساس نرخ درآمد سالانه
سرانه در مقام 31 جهان قرار خواهد گرفت. عوامل ژنتیکی و رژیم غذایی
مدیترانهای احتمالا تاثیرگذارترین موارد در ارتقا نرخ امید به زندگی در
میان ایتالیاییها خواهد بود. استفاده از مواد غذایی غنی از آنتی
اکسیدانهای قدرتمند مانند زیتون و فراوردههای آن، انگور قرمز و سبزیجات
فراوان در کنار سبک زندگی شاد، احتمالا جزو دلایل مهم در رسیدن مردمان چکمه
اروپا به این رکورد جالب توجه خواهد بود. اما آنچه نمیتوان از آن
چشمپوشی کرد، سیستم سلامت بینقص ایتالیا است که از نظر کیفیت خدمات پس از
فرانسه در مقام دوم جهان قرار خواهد گرفت، رم بیش از 9درصد درآمد ناخالص
ملی خود را در بخش بهداشت و سلامت عمومی سرمایهگذاری میکند که در حدود
سه برابر بیشتر از بودجه مصرف شده برای ارتش این کشور خواهد بود.
ژاپن
چاقی بزرگترین مشکلی است که سلامتی جهان را در قرن بیست و یکم تهدید میکند
و ژاپن با جمعیتی که تنها 5.3 درصد آنها دچار آن هستند، رکورددار
سالمترین کشور جهان در این زمینه و بسیاری از موارد دیگر است. امید به
زندگی در ژاپن امروز به 86.5سال بالغ میشود که این عدد برای زنان ژاپنی
بیش از 89 سال خواهد بود. سبک زندگی احتمالا مهمترین عامل در رسیدن به
این موفقیت بینظیر برای ساکنان جزیره خورشید تابان است. هر چند وجود برخی
دلایل ژنتیکی نیز در این زمینه بیتاثیر نخواهد بود.
ژاپن 126 میلیون نفر جمعیت دارد که آن را تبدیل به دهمین کشور پر جمعیت
جهان میکند و از نقطه نظر مساحت نیز این جزیره شصت و دومین کشور بزرگ جهان
خواهد بود. اما امروز و پس از ایالات متحده و چین این کشور سومین اقتصاد
بزرگ جهان را در اختیار دارد و از نظر بسیاری از کارشناسان از لحاظ زیر
ساختهای مورد نیاز پیشروترین کشور در جهان به شمار میآید. بر اساس قانونی
که در سال 1973 به تصویب رسید، تمام ژاپنیها تحت حمایت پوشش بیمههای
درمانی و اجتماعی در آمدهاند که علاوه بر کاهش قابل توجه استرس روزانه
افراد در هنگام بروز بیماریها نیز بسیار کمککننده خواهد بود.
استانداردهای زندگی ژاپنی با دیگر نقاط جهان تفاوتهای اساسی دارند، میزان
کالری دریافتی در رژیم غذایی این کشور بسیار محدود است و مصرف بالای گوشت
ماهی و سبزیجات در کنار دم نوشهای قدرتمندی مانند چای سبز یکی از با
کیفیتترین رژیمهای غذایی جهان به شمار میآید. آرامش و حفظ خونسردی در
فرهنگ باستانی ژاپنی عنصری کلیدی به شمار میآید و اشتغال مردم این کشور به
ورزشهای ذهنی و بدنی متناسبی مانند کاراته سنتی بدون شک در رسیدن آنها به
طول عمر بالا و با استانداردهای سلامتی مناسب بدون تاثیر نخواهد بود.
ما در کجا قرار میگیریم؟
در این فهرست ایران جایگاه 106 را به خود اختصاص میدهد که به هیچوجه
راضیکننده به نظر نمیرسد، خوشبختانه متوسط امید به زندگی در کشور عزیزمان
به وضوح بالاتر از سطح میانگین جهانی قرار دارد و با عدد 72 سال برای
مردان و 75 سال برای بانوان و در مجموع 73.2. سال از منظقه فاجعهبار فاصله
زیادی گرفته هر چند هنوز راه زیادی تا رسیدن به مقدار ایدهآل باقی مانده
است، تغییر روش زندگی در سالهای اخیر و حرکت به سمت زندگی ماشینی کم تحرک
با دریافت کالری روزانه بسیار بالاتر از سطح نیاز مهمترین خطر برای سلامت
جامعه ایرانی در یک دهه پیش رو خواهد بود که به جز با همت فردی خود افراد و
آگاهی پیدا کردن آنها از خطرات این نوع زندگی نمیتوان راه حل دیگری را
برای آن پیدا کرد.
البته دولت نیز نباید وظایف خود در این زمینه را فراموش کند، آلودگی هوا
در چند سال گذشته تبدیل به کابوس همه روزه مردم ساکن در شهرهای بزرگ کشور
شده و در این بین کیفیت پایین خودروهای تولید داخل و سوخت تولید شده در
پتروشیمیها بیشترین سهم را در بروز این فاجعه زیست محیطی ایفا میکند.
تنها با یک نگاه ساده به هزینههای بخش سلامت و مقایسه آن با درآمد متوسط
یک خانواده کارگری میتوان متوجه وخامت اوضاع در این بخش و لزوم ورود هرچه
سریعتر اعتبارات بخش بیمهای کشور به صورت شفاف و با یک سیستم مالی عاری
از فساد به مقوله بیمههای سلامت شد که هر روز غفلت در این زمینه به قیمت
جان هممیهنان تمام خواهد شد.
منبع: مجله دانشمند شماره 617 اسفند 1393
مجله دانشمند 617