داستان‌هایی کوتاه از فیزیکدان‌های مشهور دنیا

نویسنده / نویسندگان :  مجید محمدی
مترجم : 
کلید واژه :  داستان‌های کوتاه ـ فیزیک‌دان ـ مشهور دنیا ـ پیتر هیگز ـ ذره هیگز
چکیده :  مطالعه و بررسی داستان زندگی دانشمندان همواره جذاب و آموزنده است. همه ما تا به حال زندگینامه‌های زیادی که حاوی شرح حال بزرگان علم و دانش است را خوانده‌ایم. اگر این نوشته‌ها طولانی یا حاوی بحث‌های فنی باشند، بعید نیست که تا حدود زیادی خسته‌کننده خواهند شد. همه ما دوست داریم آنچه می‌خوانیم یا می‌شنویم کوتاه، جذاب و مفید باشد. در اینجا سعی داریم این سه اصل اساسی را رعایت کنیم و با هم مروری داشته باشیم به داستان‌هایی از فیزیکدان‌های معاصر جهان. این داستان‌ها با اینکه کوتاه و خلاصه هستند اما حاوی مطالبی‌جالب و بعضا درخور ستایشند. امیدوارم از خواندن آنها لذت ببرید و لبخند رضایت بر صورتتان نقش ببندد.
منابع : 

مطالعه و بررسی داستان زندگی دانشمندان همواره جذاب و آموزنده است. همه ما تا به حال زندگینامه‌های زیادی که حاوی شرح حال بزرگان علم و دانش است را خوانده‌ایم. اگر این نوشته‌ها طولانی یا حاوی بحث‌های فنی باشند، بعید نیست که تا حدود زیادی خسته‌کننده خواهند شد. همه ما دوست داریم آنچه می‌خوانیم یا می‌شنویم کوتاه، جذاب و مفید باشد. در اینجا سعی داریم این سه اصل اساسی را رعایت کنیم و با هم مروری داشته باشیم به داستان‌هایی از فیزیکدان‌های معاصر جهان. 

 
این داستان‌ها با اینکه کوتاه و خلاصه هستند اما حاوی مطالبی‌جالب و بعضا درخور ستایشند. امیدوارم از خواندن آنها لذت ببرید و لبخند رضایت بر صورتتان نقش ببندد.
ذره هیگز
"پیتر هیگز"1 که همه او را به خاطر پیش‌گویی وجود ذره‌ای موسوم به بوزون هیگز می‌شناسند و وجود تجربی‌ آن هم چند وقتی است که توسط ال‌اچ‌سی در "سرن"2 مورد تائید قرار گرفته است، از جمله کسانی است که علاقه‌مند به تحقیق در زمینه تقارن شکسته بود. قبل از این که او موفق به معرفی ذره هیگز شود، فردی به نام "جفری گلدستون"3 از دانشگاه کمبریج نشان داده بود که هرگاه در نظریه میدان‌های کوانتومی، تقارن شکسته شود، به طور قطع یک ذره به وجود خواهد آمد. مشکل اساسی این نظریه بی‌جرم بودن ذره مذکور بود. بنابراین چیزی که فیزیک در آن دوران به شدت به آن نیاز داشت، راهی برای جرم‌دار کردن این ذرات در معادلات و محاسبات بود و البته این همان کاری بود که پیتر هیگز موفق به انجام آن شد و ذره تبادلی جرم دار همان بوزون هیگز بود. شاید خیال می‌کنید خبر این کشف و پیشگویی باید مثل بمب در رسانه‌های آن دوره صدا کرده باشد، اما در واقع ابدا این‌گونه نبود. در حقیقت پیتر هیگز برای انتشار اولین مقاله خود به شدت با مشکل مواجه شد و جالب اینکه دومین مقاله او در این مورد به کلی رد شد و برای چاپ مورد پذیرش نشریه مورد نظر قرار نگرفت.
عبدالسلام و هواپیمای باری
"محمد عبدالسلام"4 فیزیکدان بلند آوازه و مسلمان اهل پاکستان، که موفق شد جایزه نوبل فیزیک سال 1979 میلادی را به همراه "شلدون لی گلاشو"5 و "استیون واینبرگ"6 دریافت کند، یکی از دانشمندانی است که در زمینه وحدت بخشیدن به نیروها فعالیت می‌کرد. به گفته خود عبدالسلام علاقه وی به نظریه پیمانه‌ای، در کنفرانسی که به همین منظور در سال 1956 میلادی در سیاتل7 برگزار شده بود، بر انگیخته شد. پس از پایان کنفرانس بنا به شرایط موجود عبدالسلام با یک هواپیمای باری متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده به لندن بازگشت. در این هواپیمای باری تعداد زیادی کودک همسفر فیزیکدان بزرگ بودند و از آنجا که گریه‌های مداوم آنها مانع از این می‌شد که عبدالسلام بتواند چشم روی چشم بگذارد، بنابراین او مجبور شد بیدار بماند. همین امر به او فرصت اندیشیدن داد. "سلام" به صحبت‌ها و مطالب مطرح شده در کنفرانس سیاتل به خوبی‌ به تفکر پرداخت و ایده‌های جالبی ‌به ذهنش رسید.
فردا صبح وقتی که هواپیما به زمین نشست، "سلام" با عجله به دفتر کارش رفت و جزئیات ایده‌هایی که شب قبل به ذهنش رسیده بود را یادداشت کرد. بعد‌ها سلام موفق شد به عنوان اولین پیشگام در زمینه وحدت بخشیدن نیروها، نام خود را در تاریخ علم جاودانه سازد.
پی نوشت:
1- P.Higgs/ 2- CERN/ 3- J.Goldstone/ 4- Abdus Salam/ 5- Sheldon Lee Glashow/ 6- Steven Weinberg

 7ـ سیاتل شهری است در ایالات متحده


منبع: مجله دانشمند شماره 616 بهمن 1393

مجله دانشمند 616

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.