| مترجم : | محسن کرمی |
| کلید واژه : | |
| چکیده : | ایده اینکه هیچ چیزی نمی‌تواند از سرعت نور تجاوز کند جاه‌طلبی‌های بین ستاره‌ای ما را محدود می‌کند، چطور می‌توانیم آن را دور بزنیم؟ |
| منابع : | نیوساینتیست |
ایده اینکه هیچ چیزی نمی‌تواند از سرعت نور تجاوز کند جاه‌طلبی‌های بین ستاره‌ای ما را محدود می‌کند، چطور می‌توانیم آن را دور بزنیم؟
مطابق نسبیت عام دو راه گریز برای خیلی سریع رفتن به جایی و پیروز شدن بر محدودیت سرعت نور وجود دارد، یکی کرم‌چاله و دیگری فضای تاب‌دار1.
فضای تاب‌دار چیست و چگونه می‌تواند به ما یاری رساند؟
یک فضای تاب‌دار بر پایه این اصل کار می‌کند که شما می‌توانید در هر سرعتی فضا را منبسط و منقبض کنید.
یک مقایسه زمینی انجام می‌دهیم. در فرودگاه‌ها، سطوح متحرکی2 داریم که به ما یاری می‌رسانند فاصله را سریع‌تر از حالت‌های دیگر طی کنیم. شما در یک ساعت ۳ مایل را طی می‌کنید، حال بر یک سطح متحرک گام بگذارید، هنوز هم در ساعت ۳ مایل راه می‌روید، ولی فاصله را بسیار زودتر از کسی که روی تسمه نیست، طی می‌کنید.
یک پیچنده فضایی3 به چه شکلی خواهد بود؟
برای سادگی زمین فوتبالی را تصور کنید که یک حلقه به دور آن وجود دارد که با تیرک‌هایی همراه است. زمین فوتبال جایی است که خدمه ستاره‌پیما و سیستم‌های روباتیکی هستند، در حالی که حلقه شامل یک ماده عجیب و غریب به نام انرژی منفی خلأ4 - یک دستاورد منطقی مکانیک کوانتومی- است. تجسم این حلقه چنبره5 از انرژی منفی خلأ چیزی است که از ریاضیات و فیزیک می‌خواهد تا بتواند از حقه6 تاب‌دار کردن استفاده کند.
اینکه در سرعت تاب‌دار سفر کنیم به چه شکلی خواهد بود؟
شما باید یک سرعت اولیه داشته باشید، سپس زمانی که حلقه انرژی منفی خلأ روشن می‌شود، سرعت شما را افزایش می‌دهد. فضا در جلوی ستاره‌پیما منقبض شده و در پشت آن منبسط می‌شود که شما را در میان فضا-زمان تاب‌دار به جلو می‌کشد و فاصله را با یک سرعت بسیار بیشتر طی می‌کنید که مانند نگاه کردن یک فیلم در دور تند است.
حتی اگر سفر کردن با سرعت تاب‌دار از لحاظ نظری ممکن باشد، آیا میزان بسیار زیاد انرژی مورد نیاز، امکان آن را خیلی کم نمی‌کند؟
زمانی که در سال ۱۹۹۴ برای اولین بار این ایده به صورت ریاضیاتی ارائه شد مقدار بسیار زیادی انرژی منفی خلأ نیاز داشت که ایده را به نظر ناممکن می‌ساخت.
من در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ به عنوان قسمتی از ۱۰۰ سال نشست ستاره‌پیما و کشف راه‌هایی برای کاهش قابل توجه انرژی موردنیاز فعالیت داشتم. برای ستاره‌پیمایی با ضخامت ۱۰ متر و سرعت ۱۰ برابر نور، می‌توانم انرژی منفی را به اندازه مورد نیاز کاهش دهم.
شما به واقعیت تبدیل کردن این ایده تا چه میزان نزدیک هستید؟
ما از نظر علمی بیشتر از فناوری به آن نزدیک شده‌ایم. گام‌های مشخص و کنترل شده‌ای برای اثبات این اندیشه برداشته‌ایم، برای نشان دادن اینکه ما ریاضیات و فیزیک را به درستی دریافت کرده و به کار بسته‌ایم. برای آن هدف ما کوشش می‌کنیم تا یک نمونه میکروسکوپی از حباب تاب‌دار را در آزمایشگاه تولید کنیم و آن را اندازه بگیریم.
اگر موفق شوید آیا توقف بعدی در آلفا قنطورس۷ است؟
ما یک‌باره از آزمایشگاه به یک ماموریت بین ستاره‌ای نمی‌رویم. چندین مرحله میانی وجود خواهد داشت، کارهای دیگری نیز باید انجام دهیم بسیار پیش از آنکه چند عکس شاعرانه از ناخدا روی عرشه کشتی بگیریم که به سکان‌دار می‌گوید کنترل پیچنده فضایی را به دست گیرد.
پی نوشت:
1-Space Warp/ 2- Moving Walkway/ 3- Starship with Warp Drive/ 4- Negative Vacuum Energy/ 5- Toroidal Ring/ 6- Trick/ 7- Alpha Centauri
منبع مجله دانشمند شماره 613 آبان 1393