| کلید واژه : | آلومینیومی ـ قوطی ـ پوشش |
| چکیده : | در اینجا قصد داریم تا با بهره‌گیری از یک روش زیرکانه پوشش قوطی‌های الومینیومی را از بین برده و به ساختار پلاستیکی یک قوطی برسیم. شاید این جمله را بارها شنیده‌اید که "اسید، فلزات را می‌خورد!". |
| منابع : |
در اینجا قصد داریم تا با بهره‌گیری از یک روش زیرکانه پوشش قوطی‌های الومینیومی را از بین برده و به ساختار پلاستیکی یک قوطی برسیم. شاید این جمله را بارها شنیده‌اید که "اسید، فلزات را می‌خورد!". حال وقت آن رسیده است تا درستی آن را مورد بررسی قرار دهیم. برای این منظور یک قوطی آلومینیومی پوشش‌دار را در هیدروکلریک اسید غوطه‌ور کنید. البته برای دستیابی به نتیجه‌ای بهتر می‌توانید تبلیغات نوشته شده بر روی قوطی را قبل از فرو بردن در اسید پاک کنید. سپس مشاهده خواهید کرد که چگونه این اسید پوشش آن را از بین خواهد برد و تنها محفظه پلاستیکی آن را باقی خواهد گذاشت. در تصویری که مشاهده می‌کنید شکل کلی قوطی علی‌رغم تغییراتی که در ان به‌وجود آمده است قابل شناخت و تشخیص است.
خیمنز در این‌باره عنوان می‌کند: "انجام چنین آزمایشی بسیار سخت و نیازمند دقت بسیار بالایی است چرا که پلاستیک باقی مانده به طور قابل ملاحظه‌ای نرم و شکننده است. ازاین رو کار با آن ظرافت و حساسیت بالایی را می‌طلبد. به نحوی که حتی با صدای فلش دوربین عکاسی نیز این پلاستیک می‌شکند." و درپایان این نکته را فراموش نکنید که از ابزارهایی خاص برای فرو بردن قوطی در اسید استفاده کنید و مراقب باشید تماسی میان پوست دست و اسید ایجاد نشود.
کافی است به این تصویر نگاه کنید و بگویید چه حسی به شما دست می‌دهد؟ تصور
می‌کنید که این محلول از چه چیزی درست شده است؟ آیا محلولی از گردوغبار
کثیفی است که در پیرامونتان وجود دارد یا محلولی است که هزاران سال پیش
برای مومیایی کردن از آن استفاده می‌شد؟
در حقیقت ماده‌ای که صورت خیمنز را پوشانده است نوعی گردوغبار پس زننده آب می‌باشد که از هاگ‌های طبیعی نوعی خزه به نام "لیکوپودیوم" تشکیل شده است.
برای تهیه این محلول ابتدا باید درون یک ظرف پر از آب، مقداری گردوغبار بریزید. مشاهده خواهید کرد که گردو غبار به‌دلیل خاصیت دافعه آب همانند روغن بر روی آن شناور می‌ماند. در اینجا هاگ‌های لیکوپودیوم نقشی همانند روغن را ایفا می‌کنند و هر شی‌ای که در ظرف وجود داشته باشد به دلیل وجود گردوغبار از خیس شدن در امان می‌ماند و همین امر منجر به چسبیدن آن به پوست می‌شود.
خیمنز در این خصوص عنوان می‌کند: "شما می‌توانید دست و یا صورت خود را
درون این ظرف قرار دهید و مشاهده خواهید کرد که چگونه لیکوپودیوم همانند
دستکش و یا ماسک، دست و صورتتان را احاطه می‌کند و جالب تر اینجاست
هنگامی‌که دست و یا صورت خود را از آب بیرون می‌آورید، هیچ‌گونه اثری از
خیسی را بر روی دست و یا صورتتان مشاهده نخواهید کرد.
در گذشته‌های دور از پودر گیاهان خزه برای شناسایی اثرانگشت و همچنین
جلوگیری از چسبیدن شیره گیاهان به یکدیگر استفاده می‌شد. هرچند که امروزه
ثابت شده است که این‌هاگ‌ها می‌توانند منجر به ایجاد حساسیت در افراد شوند.
اما در عصر حاضر نیز از این ماده در صنعت فیلم سازی به منظور خلق جلوه‌های
ویژه استفاده می‌شود چرا که به سرعت با شعله‌های آتش آمیخته شده و نور و
روشنایی خیره‌کننده‌ای را تولید می‌کند.
آتش در زیر آب
در این آزمایش قصد داریم تا از مهیج‌ترین ترفند خیمنز که همان روشن کردن
آتش در زیر آب می‌باشد رونمایی کنیم. شاید تصور کنید که این کار بسیار
دشوار است اما به جرات می‌توان گفت که یکی از آسان‌ترین آزمایش‌های ممکن
است و تنها چیزی که به آن نیاز دارید مقداری وسایل آتش بازی است.
همان‌گونه که می‌دانید آتش برای تولد و بقا نیازمند اکسیژن است که معمولا این اکسیژن مورد نیاز را از مولکول‌های اکسیژن موجود در جو تامین می‌کند. حال این اکسیژن در آب نیز وجود دارد اما همانند اکسیژن موجود در جو در دسترس نیست و یا به‌عبارتی دیگر در میان مولکول‌های آب محصور شده است. با این حال، وسایل آتش بازی حاوی اکسیدکننده‌هایی همانند نیترات پتاسیم هستند که اکسیژن اضافی تولید می‌کنند و با بستن وسیله آتش بازی به یکدیگر، روشن کردن و فروبردن آنها درون آب، آتشی در زیر آب حاصل می‌شود که بنابرگفته خیمنز نور و روشنایی همانند آتش در هوا را ایجاد نمی‌کند اما لذتی چند برابر را برایتان به ارمغان خواهد داشت.
منبع: فوکوس/ ترجمه: مرتضی یعقوبی عزیزی
منبع مجله دانشمند شماره 613 آبان 1393