مترجم : | سید حسن میرسید |
کلید واژه : | |
چکیده : | به درمان بیماری "ایبولا" چقدر نزدیک شدهایم؟ بیماری ایبولا همچنان در غرب آفریقا مردم را قربانی میکند، ولی تاکنون راه درمانی برای آن یافت نشده است. روشهای رایج درمان این بیماری فقط علائم اولیه آن را قدری مداوا میکند و افراد مبتلا به ایبولا از مراقبتها و حمایتهای خاصی نظیر تزریق مایعات وریدی برخوردار میشوند تا بتوانند با کم شدن آب بدن که براثر خونریزی، استفراغ و اسهال به وجود میآید، مقابله کنند. چندین نوع دارو و واکسن در آزمایشگاهها روی حیوانات مختلف انجام شده، ولی پیشرفت حاصله اندک است. انجام و هدایت آزمایش در محل به دلیل این که شیوع بیماری در آفریقا هرچند وقت یک بار رخ میدهد، تقریبا غیر ممکن است. "توماس گیزبرت" محقق دانشگاه تگزاس که بر روی واکسن و راه درمان بیماری فعالیت میکند، معتقد است؛ انجام آزمایشهای کلینیکی مرسوم دشوار است. |
منابع : | فوکوس |
به درمان بیماری "ایبولا" چقدر نزدیک شدهایم؟ بیماری ایبولا همچنان در غرب آفریقا مردم را قربانی میکند، ولی تاکنون راه درمانی برای آن یافت نشده است.
روشهای رایج درمان این بیماری فقط علائم اولیه آن را قدری مداوا میکند و
افراد مبتلا به ایبولا از مراقبتها و حمایتهای خاصی نظیر تزریق مایعات
وریدی برخوردار میشوند تا بتوانند با کم شدن آب بدن که براثر خونریزی،
استفراغ و اسهال به وجود میآید، مقابله کنند. چندین نوع دارو و واکسن در
آزمایشگاهها روی حیوانات مختلف انجام شده، ولی پیشرفت حاصله اندک است.
انجام و هدایت آزمایش در محل به دلیل این که شیوع بیماری در آفریقا هرچند
وقت یک بار رخ میدهد، تقریبا غیر ممکن است. "توماس گیزبرت" محقق دانشگاه
تگزاس که بر روی واکسن و راه درمان بیماری فعالیت میکند، معتقد است؛ انجام
آزمایشهای کلینیکی مرسوم دشوار است.
توقف آزمایشهای تکراری
تنها روش درمانی که در آزمایشهای انسانی موثر واقع شده است، نوعی دارو و
روش فنی به نام تداخل "آر.ان.ای" است. این راه درمانی از مولکولهای
"آر.ان.ای" ـ که میتواند مانع ساخت پروتئین در "دیانای" شود ـ استفاده
میکند تا تشدید ویروس ایبولا را متوقف کند. این دارو که "تی.کی.ام ایبولا"
نامیده میشود بعد از تزریق به میمونها از آنها در برابر ویروس محافظت
کرده است ولی مطالعات ایمنی بر روی داوطلبان انسانی متوقف شده است. روش
درمان دیگر نوعی آنزیم بازدارنده است که برای ادامه حیات میکروب ضروری
است. این داروی ترکیبی "بی سی ایکس 4430" نامیده میشود و بر روی حیوانات
مبتلا به ایبولا با موفقیت آزمایش شده است. راه بهتر درمان این بیماری
واکسن ضد ویروس آن است و شاید این روش همچنان مناسبترین راه درمان حیوانات
است. این واکسن "وی.اس.وی" نامیده میشود.
وی.اس.وی به طور ژنتیکی به گونهای تغییر میکند که پروتئینی در سطح آن با
پروتئینی در ویروس ایبولا جایگزین میشود و این حقه درمانی سبب میشود که
سیستم ایمنی بدن فرض کند که این ویروس ایبولا است و با اقدام بر ضد ویروس
متعاقبا به ویروس واقعی برسد و آماده حمله به آن شود.
واکسن درمانی
حتی پس از ابتلای افراد به ایبولا نیز واکسن به عنوان روش درمان قابل
استفاده است، همانگونه که در مورد بیماری هاری نیز به این صورت عمل
میشود. علت قابل استفاده بودن واکسن در زمان ابتلای افراد این است که
ویروس ایبولا چندین روز در بدن میماند، تا علائم بیماری خود را نشان دهد.
بنابراین فرصت برای اثرگذاری واکسن وجود دارد.
در سال 2009 یکی از واکسنهای وی.اس.وی به یک معلم آلمانی که به صورت
اتفاقی به انگشتش سوزن آلوده به ویروس ایبولا فرو رفته بود، تزریق شد. او
از بیماری جان سالم به در برد، اما هیچ سندی مبنی بر این که ویروس وارد
بدنش شده بود یا نه در دست نیست.
استمرار چنین روش درمانی مستلزم آن است که واکسن در اسرع وقت ممکن عرضه شود.
گیزبرت میگوید: "اگر کسی به طور کامل به ایبولا مبتلا شود، جوری که خون
روش پیدا کند به احتمال زیاد بیش از 24 یا 48 ساعت دوام نخواهد آورد."
وی افزود: متاسفانه تاکنون هیچ یک از این روشهای درمانی به تایید واحدهای
نظارتی بهداشتی نرسیدهاند و حتی مراحل اولیه آزمایشهای ایمنی برای انسان
را نگذراندهاند تا بتوان در آفریقا از آنها استفاده کرد. هرچند ممکن است
برای دوره بعدی شیوع این بیماری در آفریقا آماده شوند.
منبع: مجله دانشمند شماره 612 مهر 1393